Mijn Eerste Marathon

Time flies when you’re having fun.
Zo kan het verkeren dat je eerst de hele zaterdag nog in de keuken staat om voor een weeshuis aan hongerige lopers eten te maken (teveel, ik maak altijd veel en veels te veel!) en dat je zondagavond na de afwas om 18:00 op de bank ploft in een huis waar helemaal niets lijkt te zijn gebeurd.
Aber…der schein trügt! Tussen die maniakale zaterdagse bakdag en het wegpoetsen van de laatste restjes nutellacake zat namelijk héél veel fun tijdens de tweede editie van de HuiskamerRun!

Gezelligheid, hardlopen, eten, nog meer eten, nog meer gezelligheid en ABBA.
Als ik de HuiskamerRun in een notendop moet omschrijven, dan komt het hier ongeveer op neer. Echter, als ik buiten die notendop moet omschrijven hoe het écht was, dan kom ik woorden tekort. Want hoe bijzonder is het als je binnen één uur na bekendmaking van editie twee al dik 10 enthousiaste inschrijvingen hebt en dat op de dag zelf je huis vol staat met 13 lopers van Den Haag tot Purmerend en de Achterhoek? Het is dan ook niet zo gek dat ik dit stukje op een vroege maandagochtend zit te typen met een hele dikke smile op mijn gezicht.

Pleasure Running in het kwadraat. Dat was het! En gelukkig dachten de weergoden daar net zo over, want wat was het een prachtige dag om met z’n allen een mooi stukje Prattenburg te verkennen! Zon, stralend blauwe lucht, herfst in het bos. Het is dat we niet allemaal duurlopers waren, want de 10 kilometer lange route die ik had uitgestippeld leek eerder een 10 kilometer korte route te zijn. Zo snel vlogen de kilometers voorbij!
Maar dat is ook niet zo gek met een groep van gevarieerde lopers die elkaar allemaal wel/niet/half kennen van social media, fora of loopevenementen. En die allemaal een eigen verhaal en achtergrond hebben. Daar waar de een een echte asfaltvreter is, doet de andere liever aan trails, loopt je buurvrouw liever voor de fun en degene achter je vooral om te winnen. Hoe snel, langzaam, kort of lang je normaal gesproken echter loopt, vandaag was er geen onderscheid. Vandaag liepen we allemaal gelijk en waren we allemaal helden en winnaars.

‘The winner takes it all!’
Eh ja…dat moet ik misschien nog even uitleggen. De tweede edite van de HuiskamerRun was namelijk niet zomaar een vervolg op de eerste editie, maar eentje met een speciaal tintje én een glitterrandje, namelijk: dat van ABBA. Nu zie ik jullie al kijken en weet ook ik wel dat ABBA natuurlijk niet echt veel met hardlopen te maken heeft. Maar ja, het toeval wil verkeren dat ik half september door een impulsieve actie als Heldensupporter bij de halve marathon van Stockholm was beland en het bezoekje aan het ABBA-museum daarna zó’n indruk had achtergelaten, dat ik er wel wat mee moest doen. Al was het maar omdat de Hjälten uit Stockholm er vandaag ook bij waren en Marco niet kon wachten om weer een ABBA deuntje mee te kunnen zingen!

En tja, als ik iets doe, dan doe ik het goed. Mijn huis was voor de lopers dus niet moeilijk te vinden en wie dacht op het toilet nog even te kunnen ontsnappen aan onze Björn, Benny, Agnetha en Anni-Frid, die kwam bedrogen uit! Het enige idee dat wat minder geslaagd was, was mijn eigen ABBA-outfit. Dat ik voor deze ene keer de looks boven comfort had gesteld mocht ik bekopen met een blaar op mijn voet en 10 kilometer lang sjorren aan een gouden glittervestje dat na iedere stap van mijn schouders gleed. Leermomentje voor de volgende keer!

Wat ik ook nog een beetje moet leren is het inschatten van hoeveel eten je voor na zo’n run moet maken. Wellicht heeft het te maken met mijn Limburgse bourgondische roots, maar feit is dat ik ’s ochtends voor de zekerheid nog maar even naar alle HuiskamerRunners riep dat een tupperwarebakje of doggybag wellicht geen overbodige luxe zou zijn. Dat ik zelf op dit moment aan een ontbijt zit van kwarkbroodjes en mammoetkloten zegt ook wel genoeg.
Liever teveel dan te weinig dus. En dat is goed gelukt. Romige wortelsoep, verrassende chocosoesjes, twee soorten kwarkbroodjes, green mean pancakes, mammoetkloten, pompoenpannenkoekjes, couscousloaf, couscous salade, bananaberry cake, nutella-bananen-cake, brood met zelfgemaakte hummus, brood met appelstroop oude kaas en vijgen… Hoe krijg je een groep hongerige lopers stil? Nou, zo dus!

Gelukkig was de stilte maar van korte duur en werd er na het (vr)eetfestijn weer volop gekletst in de volle huiskamer. Wie ooit heeft gedacht dat lopen een eenzame sport is en dat je via social media alleen maar ‘nep’vrienden verzamelt..think again! Of kom gezellig een keer HuiskamerRunnen! De eerste aanvragen van Maastricht tot Leeuwarden zijn al binnen, dus het ziet ernaar uit dat ik moet gaan nadenken over een franchiseformule. Of een HuiskamerRun on tour! Misschien een mooi idee voor tijdens de lancering van Hardloperskookboek deel 2. Hoewel ik wel bang ben dat daar zoveel lekkere recepten instaan, dat er nóg veel meer eten zal zijn. Dan zouden we er al een UltraHuiskamerRun van moeten maken om al die calorieën te verbranden!

Hoe de volgende editie er ook uit zal zien (groot, klein, hier of ergens anders); één ding weet ik wel zeker en dat is dat die volgende editie er sowieso komend voorjaar weer van zal komen! Wat is er immers mooier dan samen lopen, eten, nieuwe mensen leren kennen en met een vrolijk deuntje in de hoofd een fantastische dag af te sluiten?

Time flies when you’re having a runalicious and ABBAtastic good time!
Bij deze Marco, Bianca, Babette, Esther, Rhafi, Andrea, Anna, Elsa, Birgitte, Jochem, Dominik, Marco en Jolanda…super bedankt! Mede (of nee, vóóral!) dankzij jullie was deze dag een absolute TOPdag!