Mijn Eerste Marathon

En daar zit je dan. Op Rotterdam airport. Een week geleden had ik nog geen idee hoe één tweet mij van de bank in een vliegtuig zou krijgen en nu zit ik hier, ingecheckt en wel met mijn paspoort en een oranje stuk papier te wachten tot ik richting Stockholm vlieg.

Mijn zusje verklaart mij voor gek. ‘Je gaat toch niet in je eentje naar Stockholm om mensen aan te moedigen die je niet eens kent?!’ Ik geef toe, een beetje vreemd is het wel. En ja, misschien ben ik ook wel een beetje gek. Maar, zoals één van mijn eigen favoriete spreuken klinkt; Als gekken de halve wereld hebben, doe mij dan maar een portie dubbelgek!

Gek is goed en er voelt niets fijner dan af en toe wat impulsiefs doen. Dat karma dit ook vindt, kwam ik achter toen ik gisteren bij toeval ontdekte dat de route van de halve marathon wel twee keer vlak langs mijn hostel komt! Had hier geen idee van met boeken, maar heldentechnisch perfect gekozen dus! Nóg mooier is dat ik ook niet eens alleen hoef te supporteren. Het toeval wil nl dat heel toevallig nog een geblesseerd twittermaatje in Stockholm is! Echt, geen grap! Lees hier maar! In plaats van alleen met een heldenbord langs de kant te staan, zijn er straks twee gekken die de Zweden zich nog lang zullen heugen. Al is het maar omdat het heldenbord speciaal voor hen ook goed te lezen is.

Ik gek? Doe mij maar een dubbele portie!