“Maar ben je eigenlijk niet een beetje te jong om nu de marathon al te lopen?”
Het is dinsdagavond. Zojuist heb ik mijn derde training bij de atletiekvereniging erop zitten. Het was een afwisselende training op de baan en samen met de rest van de groep zitten we nog even na te kletsen onder het genot van koffie en thee in plastic bekertjes.
“De meeste mensen lopen hun eerste marathon pas na hun dertigste. Het is natuurlijk ook een hele aanslag op je lijf en spieren. Dat kun je je misschien beter permitteren als je wat ouder bent.”
Een beetje beduusd staar ik naar mijn bekertje sterrenmunt-thee. Tja, wat moet ik hier – als 28-jarige en broekie van de groep – nou van zeggen? Voelde ik me net nog heerlijk na een fijne en ontspannen training, nu voel ik me ineens heel klein worden. Letterlijk. Als een klein meisje dat zomaar ineens de hardlooptraining is binnen komen huppelen en geen idee heeft wat ze doet of wat zo’n marathontraining eigenlijk inhoudt.
“Kijk, ik bedoel het niet om je aan te vallen. Maar misschien is het gewoon iets waar je nu nog niet aan moet denken.”
Niet om je aan te vallen? Nou, zo voelt het anders wel! Ok, misschien is het oprechte bezorgdheid, misschien is het onwetendheid (zoveel weet deze meneer immers niet over mijn loopachtergrond), maar ik kan niet anders dan me toch geraakt voelen door deze opmerking en denken: Zou hij gelijk hebben? Ben ik echt nog te jong voor de marathon?
Maar goed, dan rijst de vraag: Wanneer ben je eigenlijk te jong voor de marathon? Volgens de reglementen mag iedereen vanaf 18 jaar zich bij officiële wedstrijden inschrijven. Lijkt mij dat ik daar toch al zeker 10 jaar boven zit.
En dan nog. Stel je voor: je bent de 40 gepasseerd. Maar je bent wel pas 2 jaar geleden begonnen met lopen. Is het dan meer verantwoord om te starten aan de marathon dan iemand van pas 25 jaar oud maar wel met 6 jaar loopervaring? En is het echt waar dat ‘oude spieren’ deze afstanden beter aankunnen dan ‘jonge spieren’? Is het niet zo dat die jonge spieren zich uiteindelijk sneller herstellen dan spieren die door de jaren heen al wat meer versleten zijn?
Met een beetje een nare nasmaak drink ik de laatste druppels van mijn inmiddels wat samengeknepen bekertje leeg. Hoewel ik weet waar ik sta en dat ik zeker niet ondoordacht of naïef aan deze missie ben begonnen, krijg ik de vraag vanavond toch niet uit mijn hoofd.
Ben ik te jong?
Mijn Eerste Marathon 
Beste Sanne,
Allereerst, dat je die vraag stelt is sowieso een goed teken dat je serieus en goed voorbereid aan de start wilt staan van je eerste marathon. En antwoord op je vraag:
Nee absoluut niet.
Als je voor een marathon in oktober wilt gaan trainen, zou ik eerst de lange afstanden (1/2 marathons, want die kan je nu al gezien je uitslagen) even opzij zetten en je focussen op de 10 km om deze te verbeteren, hoe hoger je hier je snelheid is hoe sneller je de marathon kan volbrengen.
En ga eind juni stil aan beginnen met zo nu en dan eens een wat langere afstand te lopen, tot 20km, en zorg dat je 14 weken voor de start een goeie 1/2 marathon kan lopen, en start dan met 14 weken voorbereiding op je marathon.
Suc6
gr. Dennis
ps. en laat je niet gek maken
Dag Dennis,Dank voor je reactie en vooral ook voor je tips. Het voelt goed om serieus genomen te worden, dus zal je schema zeker meenemen in mijn voorbereiding voor de marathon.
Ik ben de vader die meeloopt. Op mijn 31e mijn debuut op de marathon en na een paar keer onder de 3 uur te hebben gelopen overgestapt op de ultra. Op mijn 50ste mijn grote droom gerealiseerd door de Spartathlon uit te lopen. En nu een volgende droom en dat is samen met mijn dochter de marathon lopen in Amsterdam. Weliswaar is nu het doel onder de 4 uur (stiekem onder de 3.45), maar uitlopen en genieten is toch het belangrijkste.
28 jaar vind ik een mooie leeftijd om dit te realiseren en daarna heeft ze nog genoeg tijd om te werken aan haar snelheid tijdens 10 km’s en halve marathons met als doel een snellere tijd op de volgende marathon. Maar misschien blijft het wel bij die ene marathon en is haar en mijn (2e) droom uitgekomen.
Mijn wijze vader zei altijd: Doe wat je hart je in geeft.
Kwallebal
Hahaha, ik sluit me helemaal aan bij Yorick. Op één ding na: het maakt ook nog eens niks uit mocht die ‘mafkees’ een uur eerder over de finish komen. Het gaat immers om jóuw lopen en jóuw motivatie. Daar moet je wel goed over nadenken: als jij je motivatie (alleen maar) haalt uit de reacties van anderen (je reageert wel erg sterk op opmerkingen, zo te lezen) en het presteren van anderen, dan ben je meer bezig met de buitenkant van het lopen dan met de binnenkant. En dat is niet zo’n stabiele motivatie.
Dag Jan, ook jij bedankt. Het klopt dat ik inderdaad wel gevoelig ben voor reactie van anderen (misschien dat dit wél aan mijn leeftijd ligt? ;-)) Maar ik ga die marathon zeker niet lopen met de reacties van anderen als motivatie. Dan zou ik ook niet erg ver komen denk ik. Het is vooral een persoonlijk (en omdat ik met mijn vader loop ook gezamenlijk) doel en dit in een voor mij mooie tijd volbrengen is daarbij het allerbelangrijkste.
Als je doelen hebt op snelheid, zou het logischer zijn om daar eerst voor te gaan. Van trainen voor een marathon wordt je vaak niet echt sneller. Witte (sprint) spiervezels kunnen wel omgezet worden in rode spiervezels (duur vezels) maar niet andersom.
Verder heeft je lichaam een aantal jaar (rond de 3 jaar) nodig om ECHT aan een sport te wennen. Qua spieren gaat dat veel sneller dan dat bijvoorbeeld je pezen dat doen. Daarom is het in mijn ogen niet verstandig om te beginnen met hardlopen ‘omdat je een marathon wil doen’. Maar dit is bij jou ook niet het geval..
En dan zijn er inderdaad veel mensen die rond hun 40e een marathon gaan lopen.. Ik maak nu vast geen vrienden, maar zou dat misschien iets met een midlife crisis te maken kunnen hebben?
In ieder geval wil ik (mits ik geen blessures op loop) ook dit najaar voor mijn eerste marathon gaan. Heb dan een aantal halve’s er op zitten, loop al een heel aantal jaar, heb zelfs al eens 40 km in een wedstrijd gelopen, maar ik ben op dit moment pas 25..
Marieke, ook jij bedankt voor je inhoudelijke reactie (die qua inhoud mooi aansluit bij het verhaal van Baukje). Zoals ik al zei: heb nooit specifiek met een doel getraind. Ja, natuurlijk wil je verder, sneller en beter kunnen lopen, maar heb me nooit specifiek op alleen afstand of snelheid geconcentreerd. Begin natuurlijk nu wel een beetje te twijfelen over het feit of ik nu niet teveel ‘snelheid’ ga vergooien. Aan de andere kant…als ik na deze marathon me weer op kortere afstanden ga richten zal er vast nog wel wat qua snelheid te behalen zijn.
En nee, ik ben niet ooit begonnen met lopen met het idee ‘ik moet een marathon gaan lopen’. Zoals ik tegen Baukje al zei: dat idee is door de jaren heen zo gegroeid.
Een midlife crisis? Haha! Wie weet! Zijn wij die bij deze alvast voor 😉
Ik krijg altijd jeuk van dat soort vragen “..ben je niet te jong..”, “..is dat niet te ver..”, “..zou je niet wat minder gewicht tillen..” ik denk dat dat soort vragen voortkomt uit een stukje frustratie van diegene die de vragen stellen.. Zo van f*** die loopt al een marathon toen ik nog hijgend en puffend de 10 km liep of die tilt zoveel van de grond terwijl ik moeite heb met een kratje bier. Je moet gewoon uitgaan van je eigen kunnen en je niet laten leiden door dat soort zinloze vragen.. Loop die marathon zorg dat je er plezier aan beleeft en feliciteer die mafkees als hij de finish haalt… oh en zorg dan wel even dat je voor hem over de finish gaat he! HA! 28 te jong… gekkenhuis! tot de 14e.
Dag Yorick, dankjewel voor je reactie. Of het frustratie is? Wie weet. Misschien bedoelde hij het oprecht goed, maar dan nog…soms zijn mensen wel erg snel met hun reactie. Ik ga er in ieder geval voor om er zelf een mooie wedstrijd van te maken (enne…dat is niet op de 14e, maar 20 oktober in A’dam 😉 )
Oh oktober! dan is er sowieso niets aan de hand.. dan ga je al weer naar de 29 toe.. ik zou opschieten, straks ben je te oud.. moewahahahaha succes!
Natuurlijk ben je niet te jong, je bent in de bloei en in de kracht van je leven. En wat je zelf aangeeft het herstel van de trainingen en de wedstrijd zal bij een twintiger veel sneller gaan dan bij een veertig of vrijftig plusser.
Een ander punt wat misschien wel een argument zou kunnen zijn is dat je in deze bloeijaren (optimaler zou zijn als je nog voorin de twintig zou zitten) je snelheid optimaal kunt ontwikkelien. Het zou rendabeler kunnen zijn als je je nu nog een paar jaar op een snelle halve marathon zou richten. En vandaaruit zou gaan trainen voor de hele marathon.
Als je nu gelijk je al op die marathon gaan richten kun je die marathon tijd de keren daarop natuuurlijk ook nog wel verbeteren. Maar dan ben je inmddels de jaren waarin die snelheid optimaal ontwikkeld zou kunnen worden gepasseerd.
Daarintegen ken ik een jongen die op zijn 21ste al zijn eerste ultra liep van 65km. Intussen heeft hij al een paar keer een 100km gelopen in een toch wel zeer bewonderingswaardige tijd en als ik zo zijn huidige marathon tijd bekijk kunnen daar ook weinig dertigers aan tippen.
Het is maar net wat wil je zelf. Wil je graag een goede marathon lopen of wil je op termijn echt weten wat je wat betreft de marathon in huis hebt.
Ik heb er spijt van dat ik in mijn jonge jaren het hardlopen nog niet heb ontdekt maar zou dan zeker voor de optie eerst een snelle marathon gaan.
Heb nu zelf op mijn bijna vijftigste mijn trails en ultraplannen op de lange baan gezet met de illusie om mijn marathon tijd nog iets verder aan te scherpen.
Had het mezelf veel gemakkelijker gemaakt als ik drie jaar nadat ik begon met hardlopen, dus op mijn 45ste niet gelijk voor de hele marathon was gegaan maar me toen nog een paar jaar bezig had gehouden met vooral de snelheid.
Anderzijds heb ik ook schitterende herinneringen aan de trails, marathons en ultra’s die ik de jaren daarop heb gelopen.
Dus bedenk eerst goed wat echt je uiteindelijke doelstelling is.
Baukje, dank voor je mooie en uitgebreide reactie. Tja, wat is mijn doel? Eigenlijk op dit moment toch wel gewoon die marathon lopen samen met mijn vader. Vooral dat laatste vind ik een erg mooi idee. Hij zal wellicht qua lopen nog wel even ‘meegaan’, maar je weet het natuurlijk maar nooit. Verder heb ik nooit zo bewust met een doel gelopen. Ja, je loopt eens een 10km wedstrijd, dan een 10EM, dan een halve marathon. Ik ben dus vooral bezig geweest met kilometers uitbreiden en nooit zozeer met snelheid (hoewel ik door de jaren heen wel sneller ben geworden). Ik liep gewoon en dan steeds een stukje verder. En zo is dus die marathon in beeld gekomen. Wat ik hierna precies wil doen weet ik dan ook nog niet. Ja, sowieso blijven lopen. Maar of het dan weer een marathon wordt of misschien concentratie op snelheid? We zullen zien. Ben voor mijn gevoel pas sinds een paar maanden echt als ‘loper’ bezig en weet dus ook nog niet echt waar precies mijn kracht ligt. Voor nu wil ik in ieder geval graag deze droom realiseren en dan is het toch wel fijn om te horen dat je dan in ieder geval niet als te jong wordt bevonden.
Te jong? Onder de 18 is te jong en onder de 21 is volgens mij af te raden, maar dat heeft puur betrekking op het nog ontwikkelen van pezen en spieren.
Volgens mij is loopervaring en een goede opbouw veel belangrijker.
Toen ik pas bij mijn hardloopgroep liep, had ik keurig netjes opgebouwd met een schema en liep ik inmiddels 1 jaar. Toen was er ook iemand die dacht dat ik te hard van stapel liep en me daarvoor waarschuwde. Gewoon omdat ik nieuw was bij de groep en nog jong (dacht hij tenminste, want hij schatte me 7 jaar jonger in, hihi.)
Weet die man wel dat je laatste lange duurloop meer was dan een halve marathon? En weet hij je leeftijd eigenlijk wel? (28 of 30, what’s the difference?)
Misschien laat hij zich leiden door het feit dat je “nu pas” bij een groep gaat lopen en heeft hij geen idee van je daadwerkelijke getraindheid. Niks van aantrekken dus.
Dag Elsa, dank voor je reactie. Jij hebt dus ook een keer zoiets dergelijks meegemaakt? Tja, onwetendheid laat mensen soms snel conclusies trekken..
Nee. Ik zou willen dat ik toen ik 28 was mij had voorbereid op mijn eerste marathon ipv 40+. Sneller op de weg, sneller achteraf (herstel). Bovendien heb je dan ook nog genoeg tijd voor marathon 2, 3 etc.
Dag Lode, nou zover wil ik nog niet denken. Maar 1 marathon zou voor nu al erg mooi zijn. Dank voor je reactie.