Hoe overleef je de langste afstand die je tot nu toe gelopen hebt? Wat doet het met je als je om acht uur ’s avonds start en weet dat je pas de volgende dag ergens aan het eind van de middag (of misschien zelfs avond) binnen zal zijn? Waarom wil je dingen als dit? Waarom ga je 105 kilometer wandelen als je ook gewoon thuis op de bank naar ABBA kan luisteren? Hoe smaakt lasagne als je het om zeven uur ’s ochtends voorgeschoteld krijgt? Wat doe je om jezelf mentaal weer op te peppen? En hoé voelt het als na 19,5 uur dan eindelijk die finish in zicht is?
Je ziet het hieronder in het Grote 105 van Leeghwater Vlog.
Ik kijk zelden filmpjes maar deze dus wel helemaal uitgekeken. Proficiat nogmaals.
🙂 Leuk om te horen! Word er zelf ook weer helemaal blij van als ik hem terugkijk. De pijn is dan snel vergeten 😉