Mijn Eerste Marathon

Eindelijk, eindelijk, eindelijk is ie er….het Hardloperskookboek deel 2! Velen van ons zaten er al een tijdje met smart op te wachten. Waaronder ik. En dat was niet zomaar…

Voor wie het Hardloperskookboek niet kent (shame on you!), het is hét kookboek wat één van de meest gelezen berichten op dit blog heeft voortgebracht: het recept de kwarkbroodjes. Nu hoor ik een aantal van jullie denken ‘Nee! Niet weer die kwarkbroodjes!’, maar sorry, ik kan er toch niet omheen. Helemaal aangezien ik graag het gerucht uit de wereld wil helpen dat dit recept van mij is (I wish, I wish!). Ik begrijp dat na al mijn gespam over dit recept sommige mensen mij onlosmakelijk verbonden zien met deze mix van bloem, ei, kwark, banaan en gevarieerde vulling. Maar het is toch echt een recept bedacht door Miriam van Reijen, de schrijfster van beide boeken.

Gelukkig kan ik met het tweede deel wat mensen blij maken. Tenminste, dat hoop ik. Ik werd er in ieder geval wél heel erg blij van. Want hoewel de credits van de kwarkbroodjes niet bij mij liggen, is er dit keer wel een recept dat mijn naam mag dragen. En nog héél erg letterlijk ook!

Want hoe potverdikkie cool is het dat je gewoon een ‘O-Sanne-Cake’ kan maken in dit deel?! Ik moest er gewoon van blozen toen ik het ineens in het boek zag staan. Ik wist dat Miriam me een keer naar het recept van mijn osawacake had gevraagd (waar de O-Sanne-Cake op gebaseerd is), maar dat het op deze manier in het boek zou komen, daar had ik echt totaal géén idee van! Ik kan dus ook niet wachten tot mensen die cake echt gaan maken en dan zeggen dat ze een ‘plakje Sanne’ op hebben (waarvoor je overigens als man 4,6 km moet hardlopen en als vrouw 5,1  km).

Wat ik wél wist is dat er een aantal andere foto’s van mij in zouden staan. Ik had namelijk het grote geluk dat ik in de zomer van 2014 met een hele groep leuke mensen in een geweldig ‘landhuis’ de nieuwe recepten van het tweede boek mocht koken en proeven. Van pompoenhavermout tot wentelteefjes en van verse springrolls tot watermeloen smoothie. Wij kookten volgens recept van Miriam en Barbara (Kerkhof – de fotografe van het boek) zette alles prachtig op de foto. Dat het bloedheet was die dag (ruim 30 graden), dat kon ons niet schelen. We mochten eten en drinken en deel uitmaken van een geweldig boek!

Want dat is het absoluut geworden! Ok, ik ben inmiddels natuurlijk een beetje bevooroordeeld (nee, ik heb geen aandelen – dat ik erin sta vind ik al meer dan aandeel genoeg), maar eerlijk…ook zonder dat ik omgetoverd zou zijn tot een lekker hapje had ik het boek nog steeds gekocht. Ten eerste omdat er gewoonweg weer veel te veel lekkere én verrassende recepten in staan (iemand ooit chocoladepudding met quinoa gemaakt?). Én omdat er nog meer informatie en achtergrond over voeding in staat (Miriam is naast receptenbedenker ook nog bewegingswetenschapper). Ingedeeld in handige hoofdstukken zoals training, presteren, herstellen en afvallen, kun je voor ieder deel van je training de juiste recepten kiezen. Zo leer je nog eens wat bij!

Of er ook een nieuwe topper zoals de kwarkbroodjes in staat? Tja, daar zal ik uit bescheidenheid nu maar geen antwoord op geven. Ik kan in ieder geval zeggen dat de kokosmarcronen én mueslirepen á la Chris errug goed in de smaak vielen tijdens de boekpresentatie. En de pasta puttanesca die mijn allerliefste vriendje afgelopen vrijdag maakte na de laatste duurloop van mijn zusje en mij voor onze halve marathon, is ook zeker voor herhaling vatbaar!

Ik zeg: kijken, proeven én kopen!

Ps: Ik zou het héél tof vinden dat als jullie de O-Sanne-Cake hebben gemaakt, jullie laten weten wat je ervan vindt (met de hashtag #OSanneCake)