‘Succes met je eerste stappen! Mijn vriendin heeft ook met Evy leren rennen. Tegen de zomer ga je knallen!’
Tja, zo kunnen mensen op Twitter je #minutenfeestjes ook interpreteren. Dat je een beginneling bent. Hard aan het ploeteren op weg naar die eerste keer 5km. Minutenlang doorzetten om Evy in je hoor te horen schreeuwen: ‘Ik ben fier op u!’
Ach, ik moet zeggen, ik kan er wel om lachen. Net zoals de bemoedigende blikken van andere loopmaatjes die ik onderweg tegenkom terwijl ik net aan mijn minuutje wandelen toe ben gekomen. ‘Ach kijk, wat schattig, een beginneling, die loopt nog niet zo ver.’
En weet je, het is waar ook. Ik ben op dit moment ook niet meer (of minder) dan een beginneling. Inmiddels aanbeland in week 3 van mijn schema mag ik welgeteld 5×3 minuten hardlopen. Nou, daar draait een beetje gevorderde lopert zijn hand of, in dit geval, voet niet voor om. Ik tot voor kort ook niet, maar ja, dat is pre-stressfractuur-tijd.
Ik heb niet alleen een beginnersschema, ik vóel me ergens ook weer een beetje een beginner. De eerste passen voelde onwennig en ik heb na 3 weken pas het gevoel dat ik eindelijk mijn loopritme weer een beetje terug krijg.
Daarnaast moet ik toch ook echt het vertrouwen weer een beetje terugkrijgen. Vertrouwen in dat ik het kan, dat mijn voet het houdt en dat ik de komende tijd helemaal heel blijf. Alerter dan alert ben ik op ieder pijntje die ik voel. Want ja, ik geef eerlijk toe, geheel gevoelloos is mijn voet nog niet. Maar dat hoeft ook niet als ik mijn fysio moet geloven. Een beetje pijn hoort erbij. Je voet wordt sinds weken weer aan het werk gezet en ja, dat kan je soms even voelen. Liever voel ik helemaal niets en loop ik pijnvrij en pijlsnel als een kieviet, maar goed, als beginneling heb je niet zoveel te eisen.
We ‘ploeteren’ dus maar verder, maar….we genieten vooral ook heel erg veel! Want een feestje blijft het. Juist nu in het begin. Net zoals het eerste hapje, de eerste zonnestraal of die eerste kus, zijn ook die eerste stapjes het leukst en het fijnst. Al het begin is mooi en ook al ben ik stiekem dan niet helemaal een beginneling meer. Als ik straks weer voor het eerst die 5km weer aantik zal ik toch zeker en vast een klein beetje fier op mijzelf zijn!
Ze zeggen dat er nooit een tweede eerste keer komt, maar nu kan het!
Nog een keer genieten van dat onwennige gevoel, van de kracht in jezelf.
En in tegenstelling tot de eerste keer 5 kilometertjes maken, weet je nu alvast hoe je einddoel voelt! Kun je je op verheugen zelfs.
Hou vol! Dan zijn de minutenfeeestjes voor je het weet weer stappenplannen.
Ik ben vooral heel blij voor u! Dat ge met ieder stapke dichter bij uwen doel geraakt… 🙂
Ik zit ook aan week3 met ons Evy. Gisteren mocht ik 8 keer 2minuten lopen. T begint er in elk geval op te trekken. Toch hoop ik dat ik niet al stappend gespot word. 🙂