Dat sport en creativiteit goed samengaan dat liet ik eerder al zien in het blog Hardloperspoëzie.
Vandaag had ik na een lange duurloop weer zo’n creatieve flow.
Tijd voor wat nieuw voedsel voor de geest dus!
En – geheel in stijl van mijn nieuwe status als tryatleet – ditmaal niet alleen hardloperspoëzie, maar ook zwem- en fietspoëzie.
Dat sport en kunst elkaar maar mogen versterken!
Duurloopgeluk
Ze waren nat. Ze waren droog.
Ze waren licht. Ze waren donker.
Ze waren langzaam. Ze waren heerlijk.
Kilometers.
Achttien.
Komma.
2.
Chloorstoned
Zou wat ik doe wel mogen
Denk ik slag na slag na slag
Heen en weer in het water
Bubbels met een lach
Adem happen, tegels tellen
Meters maken, soms versnellen
En dan – plots – gebeurt het
Ik kan er niets aan doen
Bubbels stijgen naar mijn hoofd
Ik krijg een visioen
Ik voel een flow, een high, een low
Is dit niet illegaal?
Want bij de natte versie van een runnershigh
Ben je gewoon zo stoned als een garnaal
Racefiets
Ik fiets de race op mijn racefiets
Ik fiets de race op mijn fiets
Maar als ik met race op mijn racefiets
Dan ruikt de overwinning naar (n)iets
Een reactie op “Hardloperspoëzie deel 2”