Mijn Eerste Marathon

Nog 2 nachtjes slapen.
Nog maar 2 nachtjes slapen en dan is het zover: ‘Vakantie, maar dan wel een waar je een beetje moe van wordt.’ (Om Léonie van den Haak maar even te citeren – zij vierde met haar 537 kilometer van Kyoto naar Tokyo iets minder vakantie en werd een klein beetje heel veel meer moe dan ik waarschijnlijk ga worden).

Afijn. Vakantie dus. Puur plezier. Iets dat niet iedereen direct schijnt te begrijpen.
‘Ehm, dus je gaat 6 dagen lang achter elkaar hardlopen voor de lol?! Niet voor een wedstrijd of een goed doel ofzo? Maar waaróm?!’

De waarom-vraag blijft altijd een tricky question. Mede omdat de reden om iets al dan wel of niet te doen persoonlijk is. Daar waar veel mensen 215 kilometer hardlopen maar moeilijk kunnen associëren met ontspanning, laat staan vakantie, kun je mij bijna niet blijer maken. Liever 6 dagen lopen dan 6 dagen op het strand liggen. Van allebei word je (in mijn geval een beetje) bruin en krijg je zweet op je bovenlip, maar het avontuur dat je erbij cadeau krijgt, daar kan geen flamingo-luchtbed aan tippen.

En een avontuur, dat is het zeker. Het ene moment stap je de voordeur uit en het volgende moment ben je op reis. In eerste instantie nog op bekend terrein, maar al gauw op plekken waar je nog nooit geweest bent (en waar ik normaal gesproken waarschijnlijk ook nooit zou komen). Bovendien is het avontuur groots, maar tegelijkertijd klein en overzichtelijk. Het enige dat deze 6 dagen hoeft te gebeuren is lopen, eten en uiteindelijk op de plek van bestemming aan te komen.

Wat overigens niet betekent dat het niet zwaar gaat worden. En voor de verandering wederom behoorlijk warm. Tja, je wil vakantie of je wil vakantie.
Maar ondanks de spierpijn, de zweetpukkels, de vermoeidheid en wellicht hier en daar wat schuurplekken, kan ik niet wachten tot het zover is. Ik verheug me op het onbekend dat komen gaat. De spannende paadjes, de saaie wegen, de rustpauzes in de berm, de koude poffertjes, het verkeerd lopen, de onverwachtse ontmoetingen, de reis, de bestemming en die laatste duik in de zee kopje onder naar België.

Samen met ‘de man die alles kan’ op pad. Samen op weg. Wind in de haren, zon op de bol. Buiten. Ik lopend, hij op de fiets, met als enige bagage 2 fietstassen en een zak vol met vrijheid. Zo simpel en toch rijk kan het leven zijn.

Nog maar 2 nachtjes slapen en dan is het zover: de Grand Southern Zeeland Trail.
In 6 dagen en 215 kilometer van Veenendaal naar Nieuwvliet.
Vraag me niet waarom, maar bedenk je waarom niet?

Grand Southern Zeeland Trail (#GSZT)
Dag 1 (6 mei)   Veenendaal – Heerewaarden (31 km)
Dag 2 (7 mei)   Heerewaarden – Udenhout (38 km)
Dag 3 (8 mei)   Udenhout – Etten-Leur (38 km)
Dag 4 (9 mei)   Etten-Leur – Hoogerheide (34 km)
Dag 5 (10 mei) Hoogerheide – Goes (36 km)
Dag 6 (11 mei) Goes – Nieuwvliet (38 km)

(Mijn trip volgen? Dagelijkse update via instagram)