‘Werk je bij het casino ofzo? Dat je zo met je armen zit te harken.’
‘Kijk, als je als een zak aardappels aan je baantje begint, dan kun je natuurlijk nooit verwachten dat je daarna wel gracieus en gestroomlijnd door het water zweeft.’
Het is woensdagavond. Half negen. Op de kant van zwembad Safari staan 6 zwemmers al klappertandend het commentaar van Roy aan te horen. Roy is zwemtrainer van www.zwemanalyse.nl en wij zijn de zakken aardappels die hem hebben betaald om ons vanavond vrijwillig door hem af te laten blaffen. Met humor. Dat wel.
Hoewel het lachen ons na het zien van de eerste onderwateropnames wel vergaat. Natuurlijk zijn we hier allemaal omdat we zélf wat aan onze zwemtechniek willen verbeteren. De één met als doel om beter recreatief te kunnen zwemmen, de ander in voorbereiding op een eerste triatlon, of met als droom komende zomer 6 kilometer achter elkaar te kunnen zwemmen (just for the record: that person isn’t me!). Maar ja, als je dan eenmaal die beelden ziet…
Kijk, het punt is…je dénkt vaak dat je op een bepaalde manier zwemt, maar je hebt geen idee hoe je daadwérkelijk zwemt. En natuurlijk had ik niet verwacht dat ik met mijn filmpje direct auditie zou kunnen doen als stand-in van Femke Heemskerk, maar met de beelden die ik nu zag leek het eerder alsof ze me beter weer terug konden sturen naar het pierenbadje om opnieuw te leren zwemmen.
Want zo voelde het: alsof ik echt opnieuw moest leren zwemmen. Opnieuw leren insteken, opnieuw leren doorhalen….een cursus breien is er niks bij! En alles staat er valt natuurlijk bij het begin…waarbij je zo gestroomlijnd als een breinaald door het water moet glijden. Geloof mij, dat klinkt net zo exotisch als dat het voelt!
Ondertussen leren we op welke manier ons lijf ons in het water voor de gek houdt, passen we een skippibal- methode toe om breder te leren insteken, én is er één ding wat we tijdens het ademhalen nooit mogen vergeten. Strek uit!
Strek uit?
STREK UIT!
Wat blijkt? Boos worden en naar jezelf schreeuwen zijn hele goede manieren om beter te leren zwemmen. Ik heb in ieder geval nog nooit zo gestroomlijnd naar adem gehapt. En krijg zowaar een complimentje van onze strenge doch rechtvaardige Roy (‘Gaat beter hè? Gaat al goed hè?’)
Twee uur en een hoofd vol tips later zitten we met z’n allen rond de koffietafel. Vol spanning wachten we op de beelden die aan het einde van de analyse zijn gemaakt. Zouden we echt zijn getransformeerd van zakken aardappels naar elegante breinaalden? Ok, als stand-in van Femke zal ik wellicht nog steeds niet gevraagd worden, maar terug naar het pierenbadje hoef ik inmiddels toch ook niet meer. Toch wel bizar, wat een aantal basisbeginselen wel niet teweeg kunnen brengen.
Thuis duik ik moe maar soepeltjes glijdend mijn bed in. Insteken, lang maken, hand omlaag, elleboog omhoog, duwen, duwen…STREK UIT!…zzzzzz
Mooie beelden ook bij je verhaal.
Groetjes,
Dorothé
Ja, ik ken hem al 27 jaar, en zo is-ie die Roy. Beetje onhandige in de formulering. Maar met een smile en een gouden hartje.
Ik vond hem geweldig! 😀 En op de manier waarop hij het overbrengt vergeet je het iig nooit meer 😉